Czym jest przemoc w rodzinie?
O przemocy domowej można mówić wówczas, gdy spełnia następujące cechy:
- ma charakter intencjonalny co oznacza, że działania sprawcy są świadome i zamierzone
- jest rodzajem relacji, w której jedna ze stron podporządkowana jest drugiej – sprawca wykorzystuje swoją przewagę fizyczną, psychiczną, ekonomiczną lub społeczną, aby zdominować ofiarę
- jest relacją, w której sprawca podejmując działania lub zaniechując ich narusza prawa i dobra osobiste ofiary
- powoduje szkody fizyczne i psychiczne oraz wywołuje cierpienie u osoby, która doznaje przemocy.
Formy przemocy w rodzinie i jej przykłady
Przemoc fizyczna – to naruszanie nietykalności cielesnej drugiej osoby poprzez bicie, kopanie, szarpanie, policzkowanie, duszenie, popychanie, ciągnięcie za włosy, szturchanie itp.
Przemoc psychiczna – to naruszanie godności osobistej drugiej osoby wyrażające się poprzez codzienną krytykę i upokarzanie, dotkliwe wyzwiska, groźby, zastraszanie, szantażowanie (np. zabraniem dzieci, samobójstwem), nękanie, śledzenie, stawianie zakazów (np. wychodzenia z domu, kontaktowania się z rodziną, przyjaciółmi).
Przemoc seksualna – to naruszanie sfery seksualnej drugiej osoby, tzn. siłą lub groźbami zmuszanie do współżycia, gwałcenie lub nakłanianie do innych praktyk seksualnych wbrew jej woli. Do przemocy seksualnej zalicza się także głośne komentowanie wyglądu drugiej osoby, wyśmiewanie go, ocenianie sprawności seksualnej itp.
Przemoc ekonomiczna – to naruszanie własności drugiej osoby lub zaniedbywanie jej. Przemoc tego typu obejmuje takie zachowania jak okradanie, celowe niszczenie czyjejś własności, zabieranie pieniędzy, dokumentów, zaciąganie pożyczek na wspólne konto bez wiedzy lub pozwolenia drugiej osoby, zmuszanie do spłacania długów, wyprzedawanie wspólnego majątku bez wcześniejszego uzgodnienia itp. Przemocą ekonomiczną nazywa się też przypadki zaniedbywania dzieci przez rodziców – niezapewnianie im godziwych warunków do życia, pozbawianie jedzenia, odzieży, brak wsparcia materialnego.